به گزارش خبرگزاری فارس از ایلام، شاید انسانها در زندگی منزلت خیلی از چیزهایی که دارند را نمیدانند و خیلی ساده از کنار داشتههایی که دارند میگذرند، احیانا همین امر باعث شده که افراد حسرت مسائل و نداشتههایی را بخورند که به ظاهر خوشبختشان میکند.
سلامتی نعمتی است که خیلیها در کنار داشتههایشان از آن غافل هستند و حتی از شکرش درماندهاند.
در این کارزار دنیای فانی به همراه جمعی از مسوولان برای عیادت از خانوادهای نیازمند راهی شهرک سرتنگ شدیم، با صحنههای روبهرو شدیم که شاید در تصورمان هم نمیگنجید.
پدر معلول و از کار افتاده این خانواده که سالها است با مشکلات روبرو است، میگوید: خانوادهام پرجمعیت است از طرفی بار سنگین سه معلول نیز مرا زمینگیر کرده.
شاید سوالی در ذهن مخاطبان خبرگزاری فارس پیش آید که این پدر اگر میدانست بچههایش معلول خواهند شد، چرا پیشتر برای جلوگیری از این مشکل از تولد فرزندان دیگر ممانعت نکرد؟
او که در این خانواده روزهای سختی را میگذراند به خبرنگار ما گفت: بچههایم از ابتدا دچار این مشکل نبودند. فرزندانم بعد از 12سالگی و یا 16سالگی به این بیماری دچار شدند.
مشکلی که فرزندان با آن مواجهاند خیلی حاد بوده، به طوری که زمین گیرشان میکند و توانایی انجام دادن حتی کارهای روزمره را ندارند.
پدر این خانواده در ادامه گفت که برای درمان بچههایش ماهیانه مبلغی بالای پانصد هزار تومان قرص آرام بخش هزینه میکند، این در حالی است که وی حتی زمینی زراعی را هم برای امرار معاش ندارد و تنها از طریق یارانه و اندک کمکی که از طریق نهادهای حمایتی از جمله کمیته امداد و بهزیستی میگیرد، زندگی را به سختی اداره میکند.
روز گذشته جمعی از مسوولان با هم به منزل این پدر فداکار رفتند تا برایش چارهای پیدا کنند.
گرچه کمیته امداد چند سال پیش یک واحد مسکونی کوچک برایشان ساخته و کمکهایی را به آنان میرساند اما زندگیشان همچنان در سختی و رنج است.
نسرین شهبازی معاون مشارکت و اشتغال بهزیستی استان گفت: با اختصاص 40 میلیون تومان و 18میلیون تومان دیگر از سوی فرماندار،کمیته امداد، مدیر مسکن و شهرسازی و سپاه پاسداران در نظر گرفته شد تا شاید خانهای کوچک برای آنان ساخته شود.
با این حال و با توجه به تورم امروزی این مبالغ در صورت تحقق هم با کمک خیرین فقط برای ساخت مسکن کفاف میکند و هزینههای کمرشکن دیگر همچنان باقی است.
با این حال وضعیت خانواده اظهاری به گونهای است که پدر و مادر فقط فرصت پرستاری را دارند و فرصتی برای کسب روزی و امرار معاش ندارند که این امر فقط نیازمند مشارکت خیرین است، اما دستان یاری رسان و قلبهای مهربان بی شماری هستند، بیشک روزی آن دستان یاری رسان با قلبهای مهربانشان خواهند آمد و آن روز دیر نخواهد بود؛ شاید همین فردا باشد.
انتهای پیام/9708